شروین تاجری - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک خاک و پی دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد
جعفر بلوری بزاز - دانشیارگروه عمران دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد
ناصر موسویان - دکتری عمران آب دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد
احسان صدرالسادات - کارشناس ارشد مکانیک خاک و پی دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی کرمان

ظرفیت بابری فاکتوری مهم برای طراحی سدها پلها جاده ها و سایرسازه های مهندسی است مخصوصا وقتی پی آنها برروی توده سنگهای عظیم قراردارد باتوجه به اینکه روشهای تجربی پرهزینه و پرزحمت هستند روشهای دیگری توسط محققین مختلف برای تخمین ظرفیت باربری تاکنون ارایه شده است بااین وجود همچنان نیاز به توسعه مدلهای پیش بینی قدرتمند ملموس است هدف این تحقیق ارایه مدلی غیرخطی برای پیش بینی ظرفیت باربری پیهای سطحی برروی توده سنگهای درزه دار بااستفاده ازتکنیک محاسبات تکاملی به نام برنامه نویسی ژنتیک خطی LGP می باشد مجموعه ای ازداده های جامع و قابل اعتماد که ازادبیات فنی و متون علمی منتشر شده بدست آمده اند شامل 102 نتایج ازمنهای مختلف بارگذاری برروی سنگ برای توسعه مدل استفاده شده است تحلیل های مختلف جهت بررسی صحت مدل انجام و بامطالعات محققین دیگر مقایسه شده است نتایج نشان میدهد که مدل بدست آمده ظرفیت باربری را بهتر ازمعادلات سنتی پیش بینی می کند

ظرفیت باربری , توده سنگ درزه دار , پی سطحی , برنامه نویسی ژنتیک خطی