بررسی تأثیر روند احداث تونل های دوقلو حفاری هم زمان و یا با تأخیر تونل ها بر روی میزان نشست سطحی زمین مطالعه موردی: تونل قطار شهری اصفهان

یکی از مهمترین مسائل در احداث تونل در اعماق کم زمین های خاکی، مسأله نشست سطحی زمین و تأثیر آن بر سازه های سطحی مجاور می باشد. حال در حفاری تونل های دوقلو یکی از پارامترهای تأثیر گذار و مهم بر روی میزان نشست زمبن، روند احداث تونل های دوقلو حفاری هم زمان و یا با تأخیر تونل ها می باشد. در این تحقیق، ابتدا جهت اعتبار سنجی روش مدل سازی و تحلیل روش عددی اجزای محدود از نرم افزار Plaxis 3D Tunnel استفاده شده است. همچنین برای شبیه سازی عددی سه بعدی، با استفاده از این نرم افزار به مدل سازی و تحلیل پیشروی تونل با سپر فشار تعادلی زمین (Earth Pressure Balance) در محدوده ای از رودخانه زاینده رود در نزدیکی سی و سه پل اقدام شده است. نتایج این مطالعات نشان می دهد در فواصل نزدیک تونل ها از فونداسیون سی و سه پل، نشست های فونداسیون پس از پیشروی تونل ها با هم حفاری همزمان تونل ها نسبت به نشست ها پس از پیشروی جداگانه تونل ها حفاری با تأخیر تونل ها افزایش اندکی دارد. همچنین با فاصله گرفتن تونل ها از فونداسیون به میزان D 2، روند احداث تونل ها روی نشست های فونداسیون تأثیر چشمگیری ندارد.

Keywords:

نشست سطحی , روند احداث تونل های دوقلو , سپر فشار تعادلی زمین (EPB) , روش اجزای محدود