فاطمه سیفان - پژوهشسرای خوارزمی پاکدشت، اداره ی آموزش و پرورش پاکدشت، تهران، ایران
الهه گلی نژاد - آموزشگاه شاهد مرضیه (س)، اداره ی آموزش و پرورش پاکدشت، تهران، ایران
مژگان گلپایگانی - آموزشگاه شاهد مرضیه (س)، اداره ی آموزش و پرورش پاکدشت، تهران، ایران
حلیمه رضایی - پژوهشسرای خوارزمی پاکدشت، اداره ی آموزش و پرورش پاکدشت، تهران، ایران

در عصر حاضر که تنها پدیده با ثبات تغییر و بی ثباتی است، جوامع انسانی و سازمانها برای بقا، پویایی و ایجاد تحولات سازنده درآینده ناگزیر از دستیابی به گرایش های نوین می باشند. از سوی دیگر تقریباً در همه جوامع از نهاد آموزش و پرورش انتظار می رود کهضمن باز آفرینی در فرهنگ و انتقال از روشهای ارزشمند پیشینیان به نسل آینده، سر منشأ تغییرات و نوآوری های اجتماعی باشد.بنابراین اگر در این راه کوشش و جدیت متعارف را به عمل آورد، توقع و انتظار نوآوری در جامعه سهل تر خواهد بود. در همینراستا یکی از رویکردهایی که میتواند در جهت پاسخگویی به نیاز فوق در نظامهای آموزشی مفید واقع گردد و امروزه در بسیاری ازکشورهای توسعه یافته اجرا شده و یا در حال اجرا شدن است، گسترش استفاده از فناوریهای اطلاعات و ارتباطات در نظام هایآموزشی و به طبع آن تأسیس و توسعه مدارس هوشمند است. کاربرد تکنولوژی های جدید در سیستم آموزش و پرورش ما امیدکارآیی کلاسها را افزایش می دهد و ایجاد شیوه یادگیری مداوم در دانش آموزان و یادگیریهای رسمی و غیررسمی خارج از کلاس-های درس را ممکن می سازد. بنابراین لازم است که با فراهم آوردن هماهنگی های لازم و تمهیدات کافی در این رابطه، زمینه بهره-مندی نظام آموزشی کشورمان را از منافع این گونه فناوریهای نوین، ایجاد نماییم. کیفیت واقعی آموزش زمانی محقق میشود کهبتوانیم هر دانش آموز را به آن نسبت که توانایی، استعداد و علاقه دارد به سمت بهترین مسیر و جهت در زندگی هدایت کنیم. آموزشو پرورش ما باید از روزمرگی خارج شود تا دغدغه های والای تربیتی، مجال به عرصه عمل درآمدن پیدا کنند.

تخته هوشمند، فناوری اطلاعات،دانش آموزان، معلم