تشخیص ضربان های ایسکمی با استفاده از تحلیل بای اسپکتروم حوادث ایسکمی در سیگنال تغییرات ضربان قلب

در این مقاله روشی جدید برای تشخیص زودهنگام و غیرتهاجمی ایسکمی قلبی ارائه شده است. معمولاً برای تشخیص ایسکمی قلبی، از روش هایی کلینیکی که مبتنی بر تست ورزش و یا آنژیوگرافی که از طریق تزریق مواد خاص در شریان های قلبی انجام می شود. استفاده می کنند. این روش ها بسیار تهاجمی می باشند. همچنین در ثبت هالتر که ثبت طولانی مدت سیگنال الکتروکاردیوگرام (ECG) می باشد، تشخیص موفولوژیکی بخش ST و موج T بسیار با اهمیت و درعین حال سخت است. در این تحقیق، به منظور تشخیص خودکار نواحی ایسکمی در ثبت طولانی مدت سیگنال ECG، از آنالیز بای اسپکتروم سیگنال تغییرات ضربان قلب (HRV) که از سیگنال ECG قابل استخراج است، استفاده کرده ایم و در بازه های زمانی بطول 36 ثانیه، طیف بای اسپکتروم را بدست می آوریم. در این تحقیق به ترتیب 120 و 110 بازه ایسکمی و نرمال مورد بررسی قرار گرفته است. سپس کویلینگ فاز در باندهای LF, HF و VLF مورد بررسی قرار گرفته است. میانگین، واریانس و مجموع توان بای اسپکتروم در باندهای مختلف سیگنال HRV به عنوان بردار ویژگی ورودی به شبکه عصبی منظور شده است. سپس با استفاده از طبقه بندی های PNN, KNN و SVM و با استفاده از روش اعتبار سنجی Leave One Out طبقه بندی انجام گرفته است که دارای حساسیت 85/09%، اختصاصیت 91/74% و دقت کل 88/35% می باشد.

Keywords:

ایسکمی , بای اسپکتروم , تغییرات ضربان قلب , شبکه عصبی