حمیدرضا پرهام مهر - گروه حقوق، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زابل، ایران
ایمان ضیاء جلدی - گروه حقوق، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زابل

حجاب و عفت زنان زاییده ی ذات و فطرت آنها می باشد، پوششی بوده که به زن شخصیت می دهد و به او در اجتماع ارج و قرب می دهد. در حقوق اسلام و علی الخصوص در فقه امامیه و قوانین موضوعه جمهوری اسلامی ایران به بحث حجاب و عفاف توجه شده است. به نوعی که حجاب به عنوان یک حکم شرعی مورد اتفاق جمیع فقهای اسلامی می باشد. در کشورهای اسلامی در این خصوص قوانینی وجود دارد و در حقوق موضوعه ایران (اعم از قوانین عام و خاص) مقرراتی در این خصوص وضع شده است که نمونه آن (تبصره ماده 864 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392) می باشد. اما آیا این مجازات صرفاً برای اشخاص بدحجاب بوده یا افرادی که به فروش لباسهای بدحجاب مبادرت می ورزند نیز تسری دارد، و همچنین نقش نهادهای مختلف جامعه در مبارزه با بدحجابی به چه صورت می باشد و چه ضمانت اجرایی در مورد جرم بدحجابی در قوانین وجود دارد که در این پژوهش به بررسی آن می پردازیم.

حجاب، عفاف، بدحجابی، جرم، ضمانت اجرا، حکم