حجاب و پوشش در ادیان توحیدی

این مقاله به بررسی مسئله حجاب و پوشش در متون ادیان الهی پرداخته است. از ابتدا خلقت، انسان در تلاش بوده که بدن خود را به شیوه های مختلف بپوشاند که نشان از فطری بودن حجاب و پوشش است. همه ادیان آسمانی، حجاب و پوشش را بر زن واجب و لازم شمرده اند و جامعه بشری را به سوی آن فراخوانده اند. این تکلیف باعث کرامت و عزت زن، و شکوفایی استعدادهای زنان در عرصه جامعه می گردد. نگارنده با استناد از متون و روایات دینی به جایگاه حجاب در ادیان توحیدی پرداخته که موضوع این پروژه است. حجاب به معنای «پوشاندن بدن زن در برابر نامحرم» از احکام ضروری دین اسلام است، در دیگر ادیان الهی از جمله آیین زرتشت، یهود و مسیحیت نیز، این حکم با تفاوت هایی کم و بیش وجود دارد. در تعالیم تلمود برای حضور زن در اجتماع شرایط خاصی ذکر شده که عدم توجه به آن موجب بطلان ازدواج آنها خواهد شد. در زمان بعثت زرتشت و قبل و بعد از آن، زنان ایرانی از حجابی کامل برخوردار بوده اند. برابر متون تاریخی، در همه آن زمان ها پوشاندن موی سر و داشتن لباس بلند و شلوار و چادر رایج بوده است. در انجیل بر وجوب حجاب و پوشش تأکید و پیروانش را به تنزه از اعمال شهوت و عفات فراخوانده است. روش پژوهش، توصیفی تحلیلی با استفاده از اسناد، که جمع آوری اطلاعات به روش کتابخانه ای- میدانی و بهره مندی از سایت های مختلف نگارش شده است.

Keywords:

حجاب , ادیان توحیدی , مسیحیت , یهودیت , زرتشت , اسلام