فاطمه زرقی - دانش آموخته کارشناسی ارشد اخلاق و تربیت اسلامی واحد آزادشهر
احمدرضا مهدوی - دانش آموخته کارشناسی ارشد برق (قدرت)، واحد علی آباد کتول

بدون تردید حجاب و عفاف یکی از محورهای زندگی قرآنی و از ارزنده ترین نمودهای عینی فرهنگی و اجتماعی در تمدن ایران اسلامی است. زندگی اجتماعی، چه بر استدلال عقلی و چه برخواسته فطری و یا بر بیان قراردادهای اجتماعی بناشده باشد. از عملکرد متقابل افراد تدثیر می پذیرد. زیبایی ها و خوبیها برای افراد جامعه و خانواده مفید است و زشتی ها و بدی ها هم به همه آسیب می رساند و اثرات خود را بر همه اعضا و ارکان جامعه، برجای می گذارد. در دین مبین اسلام به حجاب و عفاف که امری فطری و دارای توجیه عقلی و منطقی است و از مسلمات دینی نیز هست، تصریح شده و در واقع یکی از محورهای زندگی قرآنی حجاب و عفاف است اما این مهم همواره مورد هجمه دشمنان واقع شده است. در این میان یکی از ارکان خانواده که به عنوان الگوی عملی و تدثیر گذار، روی شخصیت و طرز تفکر فرزندان به ویزه دختران نقش اساسی دارد مادر است که رفتار، پندار و کردار او به طور مستقیم در فرایند رشد و تکوینف تعیین کننده است. مادر می تواند فرزندان را به گونه ای تربیت کند که منشاء خوبی و برکت برای جامعه باشند و یا موجب آسیب جامعه گردند. این مقاله به دنبال بررسی نقش و جایگاه تربیتی مادر و خانواده در توسعه و ترویج فرهنگ حجاب و عفاف، این ارزش والای اسلامی و ایرانی در بین دختران جامعه، این مادران نسل های آینده است.

حجاب و عفاف، نقش تربیتی مادر، تربیت اخلاقی، مبانی اخلاق، شیوه های اخلاقی