تحلیل هزینه های اجتماعی انتشار آلاینده دی اکسید کربن در نیروگاههای حرارتی کشور بر مبنای مکانیزم توسعه پاک و با رویکرد الگوهای کاهش انتشار

مهمترین آسیب استفاده از سوختهای فسیلی جهت تولید انرژی، انتشار گازهای گلخانهای میباشد که منجر به آسیبهای دراز مدتی همچون گرمشدن کره زمین، هزینههای اجتماعی و انسانی و هدررفت سرمایه های ملی در هرکشور میشود. همین عوامل منجر به تدوین قوانین بازدارنده ای همچون پیمان کیوتو شد که کشورها را ملزم به ارائه روشهایی جهت کاهش انتشار میکرد. اهمیت این موضوع باعث شده است که کشور ما نیز در طی سالیان اخیر تمرکززیادی بر روی روشهای کاهش انتشار و ارائه مدل ریاضی انتشار آلایندهها صورت گیرد. در این پژوهش سعی شده است که یک مدل ساده ریاضی از انتشار آلایندهها بر مبنای کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل و با توجه به سناریوهای پیشنهادی انتشار آلایندهها تا سال 0202 و با رویکرد آینده پژوهی ارائه شود و سپس با توجه به برآورد هزینههای اجتماعی ناشی از سوختن انرژیهای فسیلی صنعت نیروگاهی کشور، با تمرکز بر الگوهای کاهش انتشار، پیشنهادهایی جهت بهبود وضعیت زیست محیطی نیروگاههای کشور ارائه گردد. بر مبنای این نتایج با تغییر میزان مصرف سوخت، ارزش حرارتی و درصد احتراق کربن در سوخت گاز طبیعی به جای مازوت، به ترتیب 38و13و5 درصد کاهش انتشار آلاینده دیاکسید کربن و و متعاقب آن کاهش هزینههای اجتماعی مشاهده میشود

Keywords:

انتشار آلایندهها , مدل سازی انتشار , گازهای گلخانهای , هزینههای اجتماعی