ارزیابی متناسبترین چارچوب قراردادی بهره برداری و توسعه میادین مشترک نفت و گاز

منابع نفت و گازهمیشه بطور کامل داخل درمحدوده ی تحت حاکمیت کشورها قرارنگرفته است دربعضی ازموارد یک میدان نفتی یاگازی بطور مشترک درمحدوده ی سرزمینی دویاچندکشور قرارگرفته است خاصیت سیال بودن نفت و گاز باعث شده است تا نتوان به سادگی این منابع را تقسیم نمود موضوع مهمی که باید ذکر شود این است که فارغ ازهرگونه اختلاف برسرتسهیم یاتقسیم میدان موردنظر بایدکشورهایی که این میدان مشترک درسرزمین آنها واقع شده است به این نقطه نظر مشترک دست یابند که حداکثر تولید و بهره برداری ازمیدان را داشته باشند گاه عدم هماهنگی بین آنها باعث شده تا میزان برداشت یک میدان مشترک به حداقل سطح خودر سیده و درنهایت این روند باعث بسته شدن میدان برای همیشه خواهد شد دراین رابطه بعضی ازکشورها توانسته اند به این توافق برسند که بطور یکپارچه میدان را مورد بهره برداری قرارداده و درادامه توسعه دهند قالبهای قراردادی متفاوتی دراین زمینه طراحی و اجرا شده اند مشخص نمودن متناسبترین قالب قراردادی دراین زمینه کاردشواری است چرا که فاکتورهای زیادی درانتخاب نوع قرارداددخیل هستند شناسایی این فاکتورها باعث میشود تا کشورها به هنگام مواجهه با چنین مواردی سازکاری ازقبل طراحی شده و اماده دراختیار داشته باشند

Keywords:

توسعه مشترک , قراردادمشارکت , بهره برداری ازمیدان , حدود مرزی , عملیات مشترک