برنامهریزی استراتژیک یکپارچه منابع و ترکیب بهینه انرژی مطالعه موردی در صنعت برق ایران

افزایش برداشت از منابع طبیعی نفت و گاز و استفاده از آنها به عنوان سوخت در نیروگاهها به آرامی موجب تخلیه شدن ذخایر این منابع شده و علاوه بر خطر به اتمام رسیدن زودهنگام، عوارض جانبی انتشار گازهای گلخانهای را نیز در پیدارد.برنامهریزی استراتژیک یکپارچه منابع رویکردی مناسب برای یکپارچهسازی منابع سمت عرضه و تقاضا و کاهش استفاده از منابع نفت و گاز است. از اهداف متصور در این رویکرد برآورده نمودن تقاضای برق با استفاده بهینه از همهی منابع ملی و رعایت مسائل زیست محیطی است. در این مقاله، با مطالعه موردی،رویکرد مذکور برای اولین بار در صنعت برق ایران، بررسی شده و یک مساله بهینه سازی غیرخطی چندهدفه که بر مصرف بهینه انرژی در سمت تقاضا و استفاده از این بهرهوری به عنوان منبع تولید متمرکز است ارائه شدهاست.این مساله با استفاده از الگوریتم ژنتیک حل وجوابهای قابل قبول بدست آمدهاست. نتایج پیاده سازی مدل در یک دورهی 02 ساله نشان میدهدکه با برنامهریزی برای یکپارچهسازی منابع سمت عرضه و تقاضا در صنعت برق ایران، میتوان در عین برآورده نمودن تقاضای روبه رشد کشور، 54 % درصد درهزینههای احداث نیروگاه جدید و27/9%در مجموع هزینههای سرمایه گذاری و بهرهبرداری صرفهجویی شود پیادهسازی این رویکرد میتواند به کاهش انتشار 393 میلیون تنCo 2 نیز منجر گردد؛با این رویکرد میتوان منابع انرژی سمت عرضه و تقاضا را در مقیاس بالا ساماندهی نموده و با صرفهجویی در مصرف برق در سمت تقاضا، ظرفیت جدید نصب شده و هزینهها را در هر سال کاهش دهیم

Keywords:

برنامهریزی استراتژیک یکپارچه منابع , نیروگاههای بهرهور , انرژیهای تجدیدپذیر , الگوریتم ژنتیک