علی عسگری - استادیار، دکتری توسعه منابع انسانی، گروه علوم تربیتی دانشگاه بیرجند

این مقاله به بررسی استدلال و شواهد علیه سازمان یادگیرنده پرداخته است. این مقاله به بررسی این پارادکسعمده می پردازد که نهادهای مدرن به نظر می رسد وعده رهایی می دهند، اما با این وجود، مکانیزم هایسرکوب را به جای تحقق سازمان یادگیرنده ایجاد می کنند. این مقاله از نظر مفهومی به روی دیگری ازسازمان یادگیرنده پرداخته است، که در آن نظریه سرمایه انسانی به صورت افراطی مورد سوء استفاده واقع شدهو روح معلمان توسط مدیران به جای عدالت اجتماعی با وسواس در بهره وری و کارایی تسخیر شده است.

سازمان های یادگیرنده، سازمان های حریص، سرمایه انسانی، عدالت اجتماعی، بهره وری