سمیه گیوکی - دانشجو، ارشد برنامه ریزی درسی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه بیرجند
اسدالله زنگویی - استادیار ، دکترای فلسفه تعلیم و تربیت، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه بیرجند
حسین شکوهی فرد - استادیار، دکترای برنامه ریزی درسی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه بیرجند

بررسی ها نشان می دهد که هنوز، روش های مناسب و مؤثری برای آموزش قرآن در برنامه هایتحصیلی ارائه نشده است و معلمان نیز درخصوص استفاده از روش های گوناگون به ویژه جنبههای هنری در آموزش قرآن، مهارت کافی را ندارند! و در مدارس، منابع مالی کافی جهت تهیهوسایل آموزشی و کمک آموزشی درس قرآن، اختصاص داده نمی شود. مطالعه حاضر ضمن بیاناهمیت جایگاه فعالیت های قرآنی در نظام آموزشی، با هدف ارائه راهکارهای افزایش اثر بخشی شیوه هاییاددهی- یادگیری قرآن کریم در مدارس انجام شده است. بررسی آراء صاحب نظران و مولفان کتابهای دینی و قرآن نشان داد که، روش هایی مانند: اقدام پژوهی، الگودهی، دعا، قصه گویی با استفاده ازمفاهیم قرآنی و محبت، تذکر، عبرت، موعظه، توبه، ابتلا و امتحان، مراقبه و محاسبه، تشویق وتنبیه، مشاهده، کلمات متضاد، برهان خلف، تداعی، تدبر در قرآن، نشان دادن نمودهای عینیکاربرد فرامین قرآنی در زندگی افراد، می توانند از جمله راهکارهای مناسب آموزش قرآن کریم باشد.

اثربخشی، فعالیت های قرآنی، مدارس، آموزش