اعظم گمنام - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند
علی اکبر اسماعیلی - استادیار دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
محمدرضا میری - دانشیار دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

این پژوهش باهدف بررسی رابطه بین خودکارآمدی با سرزندگی تحصیلی دانش آموزان تیزهوش انجام شده است. روش ا ین پژوهشتوصیفی (غیرآزمایشی) بوده و از نوع پژوهش های کاربردی است. جامعه این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان متوسطه اول مدارستیزهوشان مشغوم به تحصیل در سال تحصیلی 93-92 شهر فردوس بوده است. بر اساس فرمول کوکران تعداد 158 نفر به عنوان نمونه و با روش تصادفی طبقه ای انتخاب شده اند در این پژوهش از پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر (1982) و پرسشنامه سرزندگیتحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (1391) استفاده شده است. فرضیه اصلی پژوهش با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسونمورد آزمون قرارگرفته است. نتایج نشان داده است. که بین خودکارآمدی و سرزندگی تحصیلی در سطح 0.01 . همبستگی معنادارمثب. وجود دارد بین خودکارآمدی و سرزندگی تحصیلی پسران رابطه معناداری وجود دارد بین خودکارآمدی و سرزندگی تحصیلیدختران در سطح 0.01 همبستگی معنادار مثبت. وجود دارد درنتیجه با تقویت خودکارآمدی می توان سرزندگی تحصیلی دانش آموزانتیزهوش را تقویت کرد.

خودکارآمدی، سرزندگی تحصیلی، دانش آموزان تیزهوش