حامد غفاریان مسلمی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی
محمدابراهیم حکم آبادی - دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت
سیدروح الله حسینی - دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی
تینا خودی - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی

روش: مطالعه حاضر یک بررسی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل است. 30 مددجو بصورت تصادفی انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. پیش از مداخله درمانی هر دو گروه با پرسش نامه ی عزت نفس کوپر- اسمیت مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمایشی در ده جلسه ی گروه درمانی IT شرکت نمودند و گروه گواه مورد پیش آزمون و پس آزمون قرار گرفتند. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که گروه درمانی موجب افزایش معنادار عزت نفس شده است (P<0.05). نتیجه گیری: گروه درمانی مبتنی بر رویکرد یکپارچه گرا می تواند در افزایش خودباوری و عزت نفس مؤثر و مفید باشد. همچنین یافته های پژوهشی نشان می دهد گروه درمانی می تواند در کنار دارودرمانی یکی از روش های بهبود و درمان اعتیاد مورد استفاده محققین و معتادین قرار بگیرد.

گروه درمانی یکپارچه گرا، عزت نفس، اعتیاد