سیدمصطفی بنی طبا جشوقانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان)

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه هوش هیجانی و رضایت شغلی معلمان زن مقطع متوسطه دوره دوم آموزش و پرورش ناحیه یک اصفهان بود. فرضیات پژوهش با درنظر گرفتن پنج بعد هوش هیجانی (خودانگیزی، خودآگاهی، خودکنترلی، همدلی، مهارت اجتماعی) و رضایت شغلی و همچنین متغیرهای جمعیت شناختی (سن، تحصیلات، سابقه شغلی) مورد بررسی قرار گرفتند. در این پژوهش از روش توصیفی و از نوع همبستگی استفاده شد. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه معلمان زن مقطع متوسطه دوره دوم آموزش و پرورش ناحیه یک اصفهان به تعداد 159 نفر در سال تحصیلی 93-92 بود که با توجه به محدود بودن تعداد افرادجامعهف همه افراد جامعه به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیدند. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا شیرینگ (1999) 33 گویه وضریب اعتبار 91% و پرسشنامه رضایت شغلی JDI اسمیت، کندل و هیولین (1969) با 45 گویه و ضریب اعتبار 83% استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش از نرم افزار SPSS در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد. یافته های پژوهش آشکار ساختند که بین ابعاد خودآگاهی، خودکنترلی، همدلی، مهارت های اجتماعی از بین ابعاد پنج گانه هوش هیجانی با رضایت شغلی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از میان ابعاد پنج گانه هوش هیجانی (خودآگاهی) از توان پیش بینی پذیری رضایت شغلی برخوردار است. نتایج دیگر به دست آمده از پژوهش حاکی از آن بود که نمرات هوش هیجانی و رضایت شغلی برحسب هیچ یک از متغیرهای دموگرافیکمعنی دار نبود.

هوش هیجانی، رضایت شغلی