اکبر عطادخت - دکترای روانشناسی، عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی
نادیا قره گوزلو
سجاد بشرپور - دکترای روانشناسی، عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی
محمد نریمانی - دکترای روانشناسی، عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سبک های فرزند پروری مادران در پیش بینی نگرش مثبت و منفی نوجوانان پسر به بزهکاری انجام شد. روش این مطالعه توصیفی همبستگی بود و جامعه ی آماری آن شامل کلیه نوجوانان 14-18 سال ساکن شهر همدان به همراه مادرانشان بودند. از بین این افراد نمونه ای به حجم 200 نفر (100 نفر مادر به همراه 100 نفر از فرزندان نوجوان آنها) با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و با پرسشنامه سبک های فرزند پروری (مختص مادران) و پرسشنامه نگرش به بزهکاری (مختص فرزندان پسر آنها) به جمع آوری اطلاعات اقدام شده و داده های به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج نشان داد که سبک فرزند پروری قاطع با نگرش مثبت به بزهکاری رابطه منفی و با نگرش منفی به بزهکاری رابطه مثبت دارد. سبک فرزند پروری استبدادی نیز با نگرش مثبت به بزهکاری رابطه مثبت دارد ولی با نگرش منفی به بزهکاری رابطه ای نداشت. همچنین سبک فرزند پروری سهل گیرانه نیز با نگرش مثبت و منفی به بزهکاری رابطه ای نداشت. این نتایج تلویحاتی را برای استفاده خانواده ها، متخصصین بهداشتی جامعه و حتی مشاوران آموزش و پرورش از مقوله سبک های فرزند پروری در راستای پیشگیری از آسیب های روانی اجتماعی را به دنبال دارد.

سبک فرزندپروری، نگرش به بزهکاری، نوجوان