بررسی تأثیر مداخلات مبتنی بر افزایش آگاهی از آسیب های فردی و اجتماعی طلاق در متقاضیان کمتر از 20 سال شهر جنگل

هدف از این پژوهش بررسی تدثیر مداخلات مبتنی بر افزایش آگاهی از آسیب های فردی و اجتماعی طلاق در متقاضیان کمتر از 20 سال شهر جنگل بود. مطالعه در قالب طرح پژوهشی علی پس رویدادی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل 95 نفر از زنان و مردان کمتر از بیست و پنج سال متقاضی طلاق مراجعه کننده به پایگاه خدمات اورژانس اجتماعی می باشد و نمونه گیری به شیوه تصادفی خوشه ای انجام گرفته که تعداد 76 نفر از هر دو جنس با استفاده از جدول مورگان مورد بررسی قرار گرفته اند و آزمودنی به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفته اند. آزمودنی ها طی 5 جلسه مداخلات رفتاری دریافت کرده اند و گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرده اند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه ناسازگاری در ازدواج پیر-استرنبرگ (DQ) و مقیاس خرسندی زناشویی بود که به بررسی اختلافات بین زوجین در 20 گویه می پرداخت نتایج با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس چند گانه تجزیه و تحلیل و محاسبه گردید که در حد قابل قبولی بود. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد بین زنان دارای سن بالا متقاضی طلاق و زنان دارای سن پایین متقاضی طلاق و همچنین بین مردان سن بالا و پایین متقاضی طلاق تفاوت معناداری از نظر آسیب فردی و اجتماعی وجود دارد. نتیجه گیری: بطور کلی پژوهش نشان می دهد که مداخلات مبتنی بر افزایش آگاهی فردی و اجتماعی زوجین نقش مؤثری دارد.

Keywords:

مداخله , آسیب های فردی و اجتماعی , طلاق