حسین خسروشاهی - دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت
بهرام میرزائیان - دکتری روانشناسی و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری
علیرضا خلیلیان - دکتری روانشناسی و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری
ابوالحسن حمیدی کناری - روانپزشک

پژوهش حاضر با هدف بررسی تعیین تأثیر درمان شناختی- رفتاری گروهی بر باورهای فراشناختی مثبت نسبت به نگرانی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام گرفت. اختلال اضطراب فراگیر، اختلال رایج و ناتوانکنندهای است که به دلیل گستردگی و شیوع آن در میان تمام سنین، بیماری قرن شناخته شده است. درمان شناختی رفتاری به عنوان درمانی موثر در این اختلال از حمایت تجربی قابل توجهر برخوردار است. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه آزمایش و کنترل استفاده شد. نمونه شامل 14 نفر بیمار زن بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس از مراجعان به کلینیک اعصاب و روان شهرستان قائمشهر، پس از انجام مصاحبه بالینی بر اساس DSM-IV-TR تشخیص اختلال اضطراب فراگیر گرفته بودند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل قرار گرفتند. پرسشنامه فراشناخت ها ولزو همکاران برای هر گروه اجرا شد. دادههای به دست آمده از این پژوهش از طریق روش آماری کوواریانس تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که درمان شناختی - رفتاری گروهی منجر به کاهش باورهای فراشناختی مثبت نسبت به نگرانی در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر می شود.

اختلال اضطراب فراگیر، درمان شناختی - رفتاری گروهی، باورهای فراشناختی مثبت