امین قشلاقی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین
عباس شمسی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین
سیدرضا میرمهدی - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور

هدف : هدف از انجام این پژوهش اثربخشی درمان نگهدارنده متادون بر بهبود اختلالات شخصیتی معتادان زندانی شهرگلپایگان در سال 1393 بود روش : این پژوهش به روش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با - گروه گواه انجامشد . نمونه شامل 30 نفر از زندانیان معتاد شهرستان گلپایگان بود که به شیوه در دسترس انتخاب و با روش گمارش تصادفیبه دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) تقسیم شدند . گروه آزمایش به مدت 2 ما ه تحت درمان با متادون قرار گرفتند وگروه گواه درمان خاصی را دریافت نکردند و در انتظار دریافت متادون بودند. پرسشنامه سلامت روان scl90 برای جمع آوریداده مورد استفاده قرار گرفت . یافته ها : نتایج نشان داد که میانگین نمره کل سلامت روانی در گروه آزمایش بهتراز گروهگواه بود ونمرات : افکارپارانوئید ،روانپریشی، وسواسی اجباری ،حساسیت در روابط بین فردی گروه - آزمایش به طور معناداریبهتر از گروه گواه بود . نتیجه گیری : درمان نگهد ارنده متادون به عنوان یکی از روش های سم زدایی بلند مدت و مناسببرای ترک مواد وکاهش آسیب در زندانها به کار می رود .متادون با تغیر سبک زندگی وافکار فرد باعث کاهش اختلالاترفتاری وشخصیتی می گردد.

اعتیاد ، درمان نگهدارنده متادون ،اختلال شخصیتی