مهدی اسدی قلعه رشیدی - کارشناس ارشد روان سنجی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران-
رضا کریمی - دانشجوی دکتری روان شناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
فردین فرمانی - کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

نوجوانان و جوانان از سرمایه های ارزشمند هر جامعه به حساب می آیند و نیازمند حمایت آموزش و پرورش صحیحهستند. عدم توجه به بعد معنوی در دوره نوجوانی، طبق نظر نظریه پردازان و تحقیقات انجام شده مانع رشد و شکوفاییمی باشد. پیشگیری از بوجود آمدن چنین موردی که بی گمان هم سلامت و بهداشت روانی فرد را تخریب کرده و هم باعثفرو پاشی اجتماعی و زوال ارزشهای معنوی و دینی می شود از اهمیت به سزایی برخوردار است. مذهب یکی از موضوعاتیاست که بحث های فراوانی را در طول دهه های اخیر در بین روان شناسان دارای گرایشهای مختلف بوجود آورده است. عده ایاز روان شناسان مذهب را برای سلامت روان افراد مضر و غیر سودمند می دانستند، در مقابل عده ای نیز آن را ایمنکننده افراد در برابر بیماری های روانی عنوان کرده اند.هدف: هدف این پژوهش بررسی رابطه جهت گیری مذهبی (بیرونی و درونی) با سلامت روان در نوجوانان بود.روش و ابزار: به این منظور تعداد 140 نفر دانش آموز دختر و پسر با روش نمونه گیری خوشه ای از میان دانش آموزاندبیرستانی شهر یزد انتخاب گردید. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ(1972 و آزمون جهت گیری مذهبی الپورت (Extrinsic–intrinsic religious orientation) بود. یافته ها: نتایج نشان داد بین سلامت عمومی GHQ و جهت گیری مذهبی رابطه معنی داری وجود دارد. یافته ها نشان می دهند که هر چه سطح جهت گیری مذهبی افراد بیرونی تر میشود سلامت عمومی آنها بطور کلی کاهش می یابد.

جهت گیری مذهبی، سلامت روان، نوجوانان