نقش ذهن آگاهی در پیش بینی سلامت روانشناختی و رضایت زناشویی معلمان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش ذهن آگاهی بر رضایت زناشویی معلمان است. نوع این تحقیق میدانی، کتابخانه ای بوده و توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی معلمان شهرستان پارس آباد بود که در سال تحصیلی 92-1393 مشغول به تدریس می باشند که حدود 4500 4500 نفر می باشند. از این تعداد بر اساس جدول مورگان 350 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای برای جمع آوری داده ها انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه مهارت ذهن آگاهی کنتاکی (KIMS) و مقیاس سلامت روانی و مقیاس رضایت زناشویی انریچ (ENRICH) استفاده شد. تحلیل همبستگی نشان داد که اکثریت مؤلفه های ذهن آگاهی رابطه مثبت و معنی داری با زیرمقیاس های سلامت روان (GHQ) دارد. از طرف دیگر روابط مثبت و معنی داری میان ذهن آگاهی و زیرمقیاس های رضایت زناشویی مشاهده گردید. همچنین تحلیل داده ها با استفاده از روش رگرسیون چندگانه نشان داد که مؤلفه های ذهن آگاهی به صورت معنی داری رضایت زناشویی را پیش بینی می کنند.

Keywords:

ذهن آگاهی , سلامت روان , رضایت زناشویی