جعل نام تاریخی خلیج فارس از منظر حقول بین الملل

تغییر نام خلیجفارس یکی از مظاهر استعماری کفتار پیر انگلستان بود که اعمال حاکمیت ایران را از سیاسی،فرهنگی و اجتماعی در منطقه خلیجفارس کمرنگ کند.البته از این موضوع نیز نباید غافل شد که این اقدام می تواند نوعی زمینه سازی از سوی اعراب در جهت تقویت ادعای مالکیت جزایر سه گانه بوموسی و تنب بزرگ و کوچک باشد . برخی از شرکتهای خارجی نیز که معاملاتی با شیوخ خلیجفارس دارند به خاطر حفظ منافعشان از این نام جعلی استفاده میکنند. بسیاری از آنها نیز سعی میکنند تنها به ذکر نام خلیج فارس بسنده کنند. تلاش کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس برای تحمیل ماهیت عربی بر منطقه را تنها میتوان در چارچوب اهداف سیاسی و قومیتی توجیه کرد. چرا که در برابر انبوه اسناد و نقشههای مؤید نام خلیج فارس ، حتی یک برگ سند معتبر دال بر صحت ادعای آنها وجود ندارد. همراه شدن این کشورهای نوظهور و تازه استقلال یافته که تا همین چند ده سال پیش اثری از آنها بر روی نقشههای جغرافیایی نبود، با کشورهای غربی و سرازیر شدن درآمدهای نفتی این توهم را در حکام و شیوخ این کشورها به وجود آورده که میتوانند تاریخ و هویت نداشته خود را با فشار سیاسی و تبلیغات و خرج کردن دلارهای نفتی کسب کنند. در این میان حمایتهای غرب در تحریک شیوخ حاشیهنشین نیز بی تأثیر نبوده و اصولا کشورهای حاشیه خلیج فارس و مدعیان خلیج عربی و جزایر سه گانه به تنهایی و بدون حمایت غرب در حد و اندازههای مطرح کردن ادعاهای سرزمینی از این دست نیستند. مقاله حاضر با استفاده از روش پژوهشی و توصیفی به بررسی مساله مهم و اساسی جعل نام تاریخی خلیج فارس از منظر حقول بین الملل عمومی پرداخته و مهمترین دلایل حقوقی و تاریخی را که همگی بر حقانیت نام مقدس خلیج فارس صحه می گذارد را مورد واکاوی قرار داده است .

Keywords:

حقوق بین الملل , خلیج فارس , کشورهای عربی , کشورهای استعمارگر , تاریخ کهن و معاصر