فاطمه غفوری ابرقوئی - دانشجوی کارشناسی ارشد موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی مجازی نور طوبی

توسعه پایدار و فناوری سبز از جمله موضاعاتی است که اخیراً بسیار مورد توجه قرار گرفته است. فناوریهای سبز درواقع توسعه محصولات و فرآیندهایی است که از نظر زیستمحیطی غیرمضر بوده و از نظر اقتصادی توجیهپذیر باشد. بدیهی است اجرای چنین امری با موانع و مشکلاتی روبرو است که این موانع بهخصوص در کشورهای کمتر توسعه یافته بیشتر مشکل ایجاد میکند. در این پژوهش ضمن بررسی موانع کلی اجرا و بهکارگیری فناوریهای سبز و دوستدار محیط زیست به رتبهبندی آنها در صنایع نفتی ایران پرداختهایم. رتبهبندی با روش AHP که یک روش کمی و سلسلهمراتبی است، انجام شده است. نتایج نشان داد که موانع اقتصادی، فنی و تکنیکی و مقرراتی و دولتی بهترتیب مهمترین موانع کلان اجرای توسعه سبز میباشد. همچنین در مورد موانع خرد، برنامهریزی کوتاهمدت اقتصادی طرحها، عدم انگیزه سرمایهگذاران خصوصی وکمبود آموزشهای دانشگاهی بهعنوان مهمترین موانع شناسایی شدند

توسعه پایدار، فناوری سبز، صنایع نفتی، AHP