مطالعات آزمایشگاهی و عددی ترانشه های ماسه ای مسلح شده با ژئوسنتتیک تحت بارگذاری یک فونداسیون

این مقاله نتایج یک سری از آزمایشات مدل کرنش صفحه ای انجام شده روی ترانشه های ماسه ای مسلح و غیر مسلح که تحت ( بارگذاری یک فونداسیون صلب نواری قرار گرفته اند را مورد بررسی قرار می دهد . هدف از این مطالعات دستیابی به اهداف زیر است : ( 1) تعیین اثرات مسلح کردن با ژئوسنتتیک روی مشخ صه های ظرفیت باربری فونداسیون روی ترانشه ، ( 2) فهم مکانیزم خرابی ترانشه و ( 3) پیشنهاد بهترین مکان قرارگیری مسلح کننده . مطالعات با تغییر دادن فاصله فونداسیون از لبه ، برای سه زاویه مختلف و سه نوع ژئوسنتتیک انجام شده اند . ثابت شده است که میتوان با قرار دادن یک لایه مسلح کننده در یک مکان مناسب در خاکریز شیب دار ، رفتار بار - نشست و ظرفیت باربری نهایی فونداسیون را بهبود بخشید . عمق بهینه قرارگیری لایه مسلح کننده که به ازای آن حداکثر ظرفیت باربری (B.C.R ) حاصل میشود ، در حدود 0/5 برابر عرض فونداسیون است . برای هر دو ترانشه مسلح شده و غیرمسلح ثابت میشود که با افزایش زاویه ترانشه و کاهش فاصله فونداسیون از لبه ترانشه ، ظرفیت باربری فونداسیون کاهش می یابد . اگر فاصله بین لبه ترانشه تا فونداسیون از 5 برابر عرض پی بیشتر شود ، ظرفیت باربری مستقل از زاویه ترانشه میشود . تأثیر ژئوسنتتیک در بهبود ظرفیت باربری فونداسیون به خواص ذاتی آنها ، مثل اندازه سوراخها و سختی محوری مرتبط است . مطالعه عددی با بکارگیری تحلیل اجزاء محدود برای تأیید نتایج آزمایشات روی مدلها انجام شده است . انطباق خوبی میان نتایج مشاهده شده و محاسبه شده در رابطه با رفتار بار- نشست و بهترین مکان برای قرارگیری مسلح کننده خاک بدست آمده است