بررسی رابطه هوش اخلاقی با اثربخشی سازمانی در جهاد دانشگاهی شهر تهران

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه هوش اخلاقی با اثربخشی سازمانی در جهاد دانشگاهی شهر تهران بوده است. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش، کارکنان جهاد دانشگاهی شهر تهران به تعداد 0444 نفر بوده، که با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران و روش نمونه گیری طبقه ای با اختصاص متناسب، حجم نمونه 054 نفر انتخاب شد. جهت جمع آوری داده ها ازپرسشنامه هوش اخلاقی لنیک و کیل 5445 با پایایی0/87 و پرسشنامه اثربخشی سازمانی تالکوت پارسونز با پایایی0/81 استفاده شده است که روایی محتوا و سازه آن ها نیزمورد بررسی و تایید قرار گرفت. نتایج تی تک نمونه ای نشان داد، هوش اخلاقی و اثربخشی سازمانی بالاتر از حد متوسط بوده است. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نیز نشان داد هوش اخلاقی با اثربخشی سازمانی0/35 درسطح آلفای 0/01 رابطه مثبت و معناداری داشته است. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد، از میان مولفههای هوش اخلاقی، اهمیت دادن خودجوش به دیگران ، راستگویی و پایبندی به عهد با اثربخشی سازمانی همبستگی چندگانه معنی داری داشته است

Keywords:

هوش اخلاقی , اثربخشی سازمانی , کارکنان , جهاد دانشگاهی