بررسی تاثیر نانوکریستال های سیلیکوآلومینوفسفات-34 بر روی تراوایی گاز دی اکسیدکربن از غشاهای پلییورتان

در این پژوهش، تراوایی گاز خالص CO2 در غشاهای خالص و بسترآمیخته پلی یورتان بررسی گردید. نانوکریستال های الحاق شده به بستر پلیمر شبه زئولیت SAPO-34 بود که در آزمایشگاه فرآیندهای جداسازی دانشگاه کاشان سنتز گردید. به منظور بررسی ساختار بلوری نمونه سنتز شده، آنالیز XRD انجام گردید. به منظور مطالعه ریخت شناسی سطح غشا، آنالیز AFM غشا حاوی 20 % شبه زئولیت، بررسی گردید. آزمون تراوایی گاز خالص CO2 در فشارهای 6 تا 10 بار انجام گردید. نتایج آزمون تراوایی نشان می دهد که با افزایش فشار، تراوایی گاز CO2 در غشای خالص و بسترآمیخته پلی یورتان افزایش می یابد. داده های آزمون تراوایی آشکار می کند که که به دلیل حضور ذرات زئولیت در مناطق نرم پلیمر تراوایی گاز خالص CO2 کاهش می یابد.

Keywords:

غشا , پلی یورتان , بسترآمیخته , SAPO-34 , نانوکریستال