میثم حدادیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی دانشگاه تهران
سید محمد علی موسویان - استاد دانشکده ی مهندسی شیمی، دانشگاه تهران
محمد حسن ملاح - استادیار پژوهشکده چرخه ی سوخت، سازمان انرژی اتمی ایران
سید جابر صفدری - استاد پژوهشکده چرخه سوخت، سازمان انرژی اتمی ایران

در این مقاله پارامترهایی چون نوع حلال آلی و پخش کننده، حجم مناسب آنها، PH فاز آلی آبی و زمان استخراج اورانیوم از محلول Leach Liqour باغلظت 45/71ppm ، مورد بررسی قرار گرفته است. بهینه سازی این پارامترها در شرایطی است که بعد از تزریق سریع فاز آلی مجموع حلال استخراج کننده و پخش کننده به درون فاز آبی، انجام عمل انتقال جرم و جداسازی فاز ها توسط روش mixer – settler انجام گرفته است. یعنی پس از تزریق حلال ها، در تمامی آزمایشات نمونه هارا به مدت معین با shaker تکان داده و سپس به مدت 2 ساعت نمونه را در حالت سکون قرارداده تا بتوان فاز آبی را از آلی جدا کرد. در نهایت رسوب ته سیلندر و فاز آلی موجود در بالای فاز آبی جدا شده و فازآبی را به مدت 5 ساعت در دمای 01 در جه ی آون قرار داده که تنها رسوب آن باقی بماند. پس از شستشوی این رسوب با 5cc آب مقطر و چند قطره اسید قوی، نمونه را با استفاده از دستگاه ICP پلاسمای قطبی آلفایی آنالیز می کنیم .پس از انجام آزمایشات به طریق بالا، مشخص شد که DEHPA دی اتیل هگزیل فسفریک اسید بهترین حلال استخراج کننده و متانول بهترین حلال پخش کننده می باشند. حجم بهینه ی آنها به ترتیب 0/4cc و 1/2cc می باشد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که PH=1 برای فاز آبی و PH=5 برای فاز آلی، منجر به افزایش میزان استخراج اورانیوم خواهد شد.لازم به ذکر است که تقریبا در 2 دقیقه ی اول، تمامی استخراج اورانیوم رخ داده و زمان بیشتر دادن جهت انتقال جرم اثر معکوس روی آن دارد.

استخراج مایع مایع پخشی، اورانیوم