ابوالفضل براتی - دانشیار، دانشگاه اراک، دانشکده فنی مهندسی، گروه مهندسی شیمی
محمد حاجی حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه اراک، دانشکده فنی مهندسی، گروه مهندسی شیمی
سیدتقی میری شکتایی - استادیار، دانشگاه اراک، دانشکده فنی مهندسی، گروه مهندسی شیمی
سجاد روزخواه - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه اراک، دانشکده فنی مهندسی، گروه مهندسی شیمی

فلزات سنگین از جمله آلایندههای زیست محیطی هستند که مواجهه انسان با بعضی از آنان از طریق آب و مواد غذایی میتواند مسمومیت های مزمن و بعضاً حاد خطرناکی را ایجاد نمایند که از جمله آنان فلز نیکل می باشد. آژانس حفاظت از محیط زیست EPA حداکثر غلظت مجاز نیکل را، 22 نانوگرم در کیلوگرم در روز و حداکثر میزان قابل تحمل روزانه را 1/2میلی گرم دریک انسان پیشنهاد کرده است . هدف از این پژوهش دستیابی به یک روش جهت کاهش و به حداقل رساندن یون نیکل دو طرفیتی از پساب های صنعتی است. در این پژوهش جهت افزایش خواص مکانیکی و کارایی هیدروژل تبادلگر یون، به آن ذرات کلینوپتیلولیت با درصدهای 3 و 5 اضافه شد و تاثیر عوامل مختلف محیطی از جمله زمان، pH ، مقدار جاذب و غلظت اولیه یون نیکل بر روی کارایی جذب هیدروژل بررسی شد. پساب صنعتی حاوی نیکل از نانو غشاء عبور داده شده و جهت افزایش کیفیت آب و به حداقل رساندن میزان نیکل موجود در آن از سیستم تبادلگر یونی طراحی شده عبور داده شد.

یون نیکل دو ظرفیتی ، پساب صنعتی ، سیستم تبادلگر یون ، نانو غشاء