طراحی راکتور تعیین حجم راکتوربرای دی هیدروژناسیون اتیل بنزن به استایرن

در این پروژه به طراحی راکتور برای واکنش دی هیدروژناسیون اتیل بنزن به استایرن پرداخته شده است. ابتدا مدل پلاگ انجام شده و تغییرات درصد تبدیل با تغییر وزن کاتالیست محاسبه شده است. سپس مدل هتروژن بادرنظر گرفتن مقاومت های نفوذی در نظر گرفته شده است. برای انجام این مدل ابتدا توزیع اندازه حفره کاتالیست اندازه گیری شده است. سپس برای این توزیع اندازه حفره تغییرات درصد تبدیل با وزن کاتالیست محاسبه شده است. در نهایت با استفاده از set up آزمایشگاهی برای وزن های مختلف کاتالیست درصد تبدیل بااستفاده ازنتایج کروماتوگرافی گازی بدست آمده است. نتایج حاصل بدین صورت بوده است که برای مدل هموژن در وزن های پایین تری از کاتالیست به درصد تبدیل مورد نظر می رسیم که دلیل آن هم در نظر نگرفتن مقاومت های نفوذی کاتالیست و همچنین صد در صد در نظر گرفتن کارایی کاتالیست می باشد. مقایسه بین حالات هتروژن و نتایج تجربی نیز نشان می دهد برای حالت هتروژن در وزن پایین تری به درصد تبدیل مورد نظر می رسیم که دلیل آن می تواند در نظر نگرفتن مقاومت های حرارتی کاتالیست و تاثیر فلاکس های دیگر واکنش دهنده ها باشد

Keywords:

طراحی راکتور , استایرن , اتیل بنزن , مدل هموژن , مدل هتروژن