اکرم ارجمندی فرد - ایران ، سمنان ،دانشگاه سمنان، کارشناسی ارشد مهندسی شیمی
فرشاد ورامینیان - ایران ، سمنان، دانشگاه سمنان، دانشیار گروه مهندسی شیمی

در این تحقیق، سینتیک تشکیل هیدرات تتراهیدروفوران، در حضور پلی وینیل پیرولیدن PVP که ترکیب هم افزا میباشد وآمینواسید گلایسین و ال لیوسین به عنوان بازدارنده سینتیکی بررسی شده است. - آزمایشات در یک راکتور دو جداره ناپیوسته با دمای جداره ثابت صفر درجه سلسیوس ، فشار اتمسفری و غلظتهای مختلفی از گلایسین و ال لیوسین 1/5-0/05 درصد وزنی انجام شدهاند. با انجام آزمایشات در درصد مولیهای مختلف PVP در نهایت درصد بهینه، 5% انتخاب شده است. نتایج نشان دادهاند که با افزایش غلظت گلایسین در محلول آب و تتراهیدروفوران THF به همراه PVP ، زمان تأخیر تشکیل هیدرات افزایش یافته و دمای تعادلی تشکیل هیدرات THF آن 1 پایین تر از دمای تعادلی هیدرات Ċ 4.3 است که این دما حدود Ċ THF خالص میباشد. آزمایشات نشان میدهد محلول %1 وزنی گلایسین به همراه PVP ، با کاهش شدت آب گریزی سیستم، بیشترین میزان زمان تأخیر تشکیل هیدرات 05 دقیقه و دمای تعادلی کمتری را به نسبت ال لیوسین دارد.به طور کلی آمینواسیدها با همافزایی ترکیب بازدارنده PVP عملکرد بهتری )زمان ماند بیشتر و دمای تعادلی کمتر نسبت به حالت THF و آمینواسیدها داشته اند. گلایسینها در کنار PVP هم عملکرد بهتری به نسبت لیوسینها داشته اند و زمان ماند گلایسین ها تقریبأ 3 دقیقه بیشتر از ال لیوسین ها گزارش شده است. با افزایش غلظت گلایسین در محلول آب وتتراهیدروفوران در کنار پلیوینیلپیرولیدن، زمان تأخیر تشکیل هیدرات16-6.5 دقیقه افزایش یافته است

پلیوینیلپیرولیدن، گلایسین و ال لیوسین، بازدارندگی، هیدرات تتراهیدروفوران