شبنم شاه حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)
محمد حجار - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)
بهرام ناصرنژاد - استاد، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)
فرزانه وهاب زاده - استاد، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)

واکنش سنتز آنزیمی 1-بوتیل اولئات توسط لیپاز متصل به غشا در سیستم قارچی رایزوپوس اوریزا تثبیتشده براسفنج لوفا در حلالهای آلی با مشخصههای فیزیکوشیمیایی متفاوت بررسی گردید. بازده نهایی واکنش در حلالهای غیر قطبی با ضریب توزیع log P بیش از3/5 هگزان، ایزواکتان و هپتان به میزان بیش از 83 درصد حاصل شده است. بیشترین بازده نهایی و سرعت اولیه واکنش در حلال ایزواکتان و به ترتیب به میزان 90/22 درصد وmmol/L.min 2/52 بدست آمده است. استفاده از حلال استون در محیط واکنش، بیشترین کاهش فعالیت آنزیمی را در پی داشته که در نتیجه امتزاج ناپذیری آن با سوبسترای آبگریز (اولئیک اسید ) بوده و با تشکیل یک سطح مشترک، مانع از عملکرد سوبسترا در جایگاه فعال آنزیم شده است . بر اساس پارامترهای حلالیت هنسن، استفاده از ایزواکتان با مشخصه قطبیت و پیوند هیدروژنی صفر و پراکندگی MPa14/1باعث ایجاد همگنی در سیستم واکنشی شامل سوبسترای اولئیک اسید شده که کاهش مقاومتهای انتقال جرم رادر پی داشته است. به منظور بررسی پایداری لیپاز در محیط آلی، فعالیت آنزیمی باقیمانده پس از طی یک سیکل واکنش در هر یک از حلالهای مورد مطالعه، اندازهگیری شده که نتایج آن نشاندهنده حفظ فعالیت لیپازدر حلالهای آبگریز بوده است

استریفیکاسیون آنزیمی، 1-بوتیل اولئات، رایزوپوس اوریزا، لوفا، حلالهای آلی، پارامترهای هنسن