فریبا شادمبارکی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه گیلان، دانشکده فنی ، رشت، کیلومتر ۶ جاده رشت تهران
سیدسیامک اشرف تالش - استادیار گروه مهندسی شیمی، دانشگاه گیلان، دانشکده فنی ، رشت، کیلومتر ۶ جاده رشت تهران
رضا ضرغامی - استادیار دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تهران، تهران میدان انقلاب

با توجه به مزایای جت های برخوردی در فرآیند رسوب گیری توسط ضد حلال و تولید ماده در مقیاس های کوچک دراین تحقیق اثر متغییرهای تاثیر گذار از جمله غلظت، نوع حلال و دبی محلول در کاهش اندازه ذره ماده دارویی مورد بررسی قرار گرفته است. از میکروسکوپ الکترونی رویشی SEM برای بررسی شکل و اندازه مواد استفاده قرار گرفته است . نتایج نشان داد فوق اشباعیت فاکتور مهم در کاهش اندازه ذرات بوده و با افزایش فوق اشباعیت اندازه ذرات تولید شده کاهش می یابد. در بررسی اثر غلظت مشاهده گردید هنگام استفاده از حلال متانول غلظت های پایی تر برای کاهش اندازه ذرات مناسب تر بوده، در حالی که با استفاده از اتانول با افزایش غلظت اندازه ذرات کاهش و سپس با افزایش غلظت اندازه ذرات افزایش یافته است. در بررسی اثر تغییرات دبی محلول مشاهده گردید در استفاده از هر دو حلال، کاهش دبی محلول فاکتور مو ثری در کاهش اندازه ذرات می باشد و با افزایش دبی محلول در هنگام استفاده از حلال اتانول و متانول اندازه ذرات افزایش یافته است

نانوذرات، جت های برخوردی، کاربامازپین ، ضدحلال، فوق اشباعیت