سیدغلامرضا موسوی - دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس
سیدجواد جعفری - داشجوی دکتری مهندسی بهداشت محیط، دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس
هیوا حسینی - استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
ربابه مجتبایی ثبوتی - کارشناس شرکت آب و فاضلاب روستایی استان گیلان

دیازینون یک سم ارگانوفسفره، نسبتا در آب محلولmg/L 40 غیر قطبی، نسبتا محرک و مقاوم در خاک میباشد. به این دلیل وجود دیازینون در آبهای زیرزمینی و سطحی نگران کننده میباشد. لذا هدف اصلی از انجام این تحقیق بررسی کارایی فرآیند فتوکاتالیستی نانوذرات دیاکسید تیتانیوم در حذف دیازینون از محیط های آبی میباشد. ابتدا طراحی و ساخت راکتورصورت گرفت. سپس در حضور نورUVو کاتالیست تاثیر پارامترهای مختلف شاملpH غلظت نانو ذرات، غلظت دیازینون، و زمان واکنش بر کارایی حذف دیازینون بررسی شد. غلظت باقی مانده دیازینون توسط دستگاهHPLCاندازه گیری گردید. pHبهینه فرایند برابر با 5 به دست آمد که این امر به علت اثر جذب الکترواستاتیکی بهینه در اینpHو نیز انحلال و غیر فعال سازی سطح کاتالیست درpHهای به ترتیب بسیار اسیدی و قلیایی میباشد.حداکثر راندمان حذف در غلظت نانو ذرات برابر با 150mg/L به دست آمد. دوزهای بالاتر سبب ایجاد کدورت در محلول و کاهش کارایی فرایند شد.زمان مواجهه بهینه 30 دقیقه و با افزایش غلظت دیازینون راندمان حذف کاهش یافت

تابشUV , فتوکاتالیست،TiO2 , دیازینون