اعظم تیموری - دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ ادیان و عرفان، دانشگاه کاشان

در هر دینی یک جنبه ی ظاهری و یک جنبه ی باطنی وجود دارد . جنبه ی ظاهری، شریعت و طریق اهل نظر و برهان است و جنبه ی اطنی ، طریعت و جنبه ی عرفانی و اهی است که از طریق مکاشفه و کشف و شهو، حقیقت آشکار می شود. این دو جنبه ی ظاهری هیچ کدام دیگری را نفی نمی کند . مراقبه نیز یکی از مباحث مطرح شده در حوزه ی طریقت و جنبه ی عرفانی مذاهب است . مراقبه برای تحقق مقاصد روحانی و عارفانه است و در واقع تربیت عملی و روحانی مذاهب است . در اکثر مذاهب، مراقبه مطرح شده است . موضوع این پژوهش مطالعه ی مقایسه ای مراقبه در عرفان اسلامی (در قالب خلوت نشینی ) و در ذن بودیسم (در قالب ذاذن = مراقبه نشسته) است که از شیوه ی کتابخانه ای برای گرد آوری مطالب استفاده شده است . و در نهایت به این نتیجه می توان رسید که مراقبه به اشکال گوناگون در اکثر مذاهب و مکاتب یافت می شود و اگر چه شکل ظاهری آنها متفاوتاست اما د راصل برای رسیدن به آگاهی عارفانه اشتراک دارند

مراقبه ، عرفان اسلامی ، خلوت ، ذن بودیسم، ذاذن