فاطمه برمکی - مربی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران

نقوش گیاهی از معروف ترین نقوش تزیینی در هنر اسلامی می باشد . این نقوش از دوره ی قبل از اسلام را رایج بوده و استفاده از نقوشی مانند لوتوس ، نیلوفر ، نخل و درخت زندگی بر اساس پاراه ای از باورهای آئینی و اعتقادات مذهبی آن روزگار بوده است . شکل تکامل یافته ی نقوش گیاهی ، نقشمایه ی اسلیمی است که به عنوان شاخصه ی نقوش تزیینی در کلیه ی هنرهای اسلامی به چشم می خورد . رویکرد خاص اسلام به جهان، انسان و خالق هستی باعث می شود تا هنر ایران در دوره اسلامی به سمت نمادگرایی و چکیده نگاری گام برداشته و در ارائه ی نمودهایی از جوهر صور طبیعی اقدام نماید . نقوش اسلیمی همسو با مفاهیم والای معنوی اسلام بوده و بطور نمادین با داشتن بیانی ورای صور ظاهری اش در بردارنده ی معانی متعددی بر اساس باورهای بنیادین جامعه بوده است و به همین دلیل است که هنراسلامی در بیان معنا و مفهوم حقایق متعالی خود، از نماد اسلیمی بهره می گیرد .

نقوش گیاهی، نقشمایه ی اسلیمی، هنر اسلامی