تحلیل تعداد اجزای بانکداری الکترونیک شامل کارتها و خودپردازها درسیستم بانکی کشور در مقایسه با تعداد جمعیت

درجهان امروز، اکثر تراکنش های مالی از طریق ابزارهای الکترونیک و در بستر فناوری اطلاعات و اینترنت صورت می پذیرد. غفلت از کاربرد فناوریهای جدید در این حوزه و اکتفا به روشهای سنتی، نتیجه ای جز زیان مالی و نارضایتی مشتری نخواهد داشت. در این مقاله در نظر است با نگاهی به آمار و اطلاعات بر گرفته از بانک مرکزی و مرکز آمار جمهوری اسلامی ایران، تعداد مطلق و نسبی اجزای بانکداری الکترونیک اعم از انواع کارتها و دستگاههای خود پرداز مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. در 18 استان کشور، به طور متوسط کمتر از یک کارت برای هر نفر وجود دارد و این یعنی هنوز خیل عظیمی از افراد اسکناس با خود حمل میکنند. در تمامی استانها هم نسبت تعداد افراد به ازای هر خودپرداز بیش از 2000 است و با فرض کارکرد صحیح آنها، نیاز به افزایش تعداشان احساس میشود. این پژوهش از منظر ماهیت و اهداف از نوع ک اربردی و کتابخانه ای بوده و از منظر روش جمع آوری داده، از نوع توصیفی- پیمایشی است

Keywords:

بانکداری الکترونیک , کارت بانکی , خودپرداز