شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر در پیاده سازی موفق برنامه ریزی تعاملی در سازمانها - مطالعه موردی: شرکت پلاسکوکار سایپا

برنامهریزی تعاملی با توجه به اصول تفکر سیستمی و مدیریت تعاملی بعنوان ابزاری برای افزودن کنترل مدیران بر آینده و نشان دادن واکنش اثربخش بر تغییرات غیر قابل کنترل در راستای ساختن آینده دلخواه مورد استفاده قرار می گیرد. پیش نیاز تدوین و اجرای موفق برنامهریزی تعاملی در سازمانها، شناسایی عوامل مؤثر و اولویت بندی انجام آنها و لحاظ نمودن در فرایند برنامهریزی است. در این تحقیق با توجه به اصول برنامهریزی تعاملی، عوامل مؤثر جهت پویایی و خلق آیندهای مطلوب برای سازمانها با استفاده از ادبیات تحقیق عوامل مؤثر و معیارهای مهم شناسایی گردید و پس از استفاده از نظرات خبر گ ان و تجزیه و تحلیل آماری نتایج، 12 عامل و 7 معیار مهم، استخراج گردید. سپس نظرات خبرگان در شرکت پلاسکوکار سایپا جهت اولویتبندی عوامل جمع آوری و پس از انجام محاسبات با تکنیک تاپسیس فازی در نرم افزار، گزینه ها اولویت بندی گردید. معیارهای مؤثر شناسایی شده این تحقیق عبارتند از: تصمیمات صحیح و بموقع مدیریت، تناقض و تعارضات سازمانی، اصل مداومت و مشارکت، تشخیص نقاط ضعف و قوت و فرصتها و تهدیدها، تحلیل و ارزیابی مستمر فرایندها، رشد و توسعه و سودآوری، و تشخیص مزیت رقابتی پایدار منابع سازمان. گزینههای رتبه بندی شده ، بترتیب عبارتند از : برنامه ریزی مؤثر منابع، نظم بخشیدن به آشفتگیها، تحلیل مستمر محیطی، سبک رهبری و سبک مدیریت، برنامهریزی مؤثر هدف ها و ایجاد اهداف متوازن و همهجانبه برای سازمان، رابطه علی و معلولی جای تفکر رگرسیونی، خلاقیت و نوآوری، مهارت در برنامه ریزی، کارایی سیستمهای اطلاعاتی، ساختار سازمانی پویا و انعطافپذیری بالا. سازمانها با توجه به عوامل شناسایی و رتبهبندی شده این تحقیق، باید آینده را کنترل نموده و با واکنش فوری و مؤثر به تغییرات غیر قابل پیشبینی، آینده دلخواه را بسازند.

Keywords:

سیستم , برنامهریزی تعاملی , مدیریت تعاملی , تاپسیس فازی