یعقوب محمدی فر - عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی سینا همدان
آصف نوروزی - کارشناسی ارشد باستان شناسی از دانشگاه تهران
علی شریفی - دانشجوی کارشناسی ارشد باستان شناسی تاریخی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر

محوطهی جلوآسیاب در اراضی روستای رضا آباد از توابع بخش چنگ الماس شهرستان بیجار قرار دارد. این محوطه در حد فاصل سد تالوار و روستای رضاآباد و در جانب شرقی رودخانه تالوار واقع شدهاست. این محوطه به خط مستقیم در 2 کیلومتری جنوب سدتالوار قرار دارد و جادهی خاکی مابین رضا آباد و سد تالوار از 151 متری غرب آن میگذرد. عرض جغرافیایی محوطه 45334453 N و طول آن 325333524 E و ارتفاع آن از سطح آبهای آزاد 1311 متر است. در بررسیهای سطحی مشخص شد که تمرکز آثار و شواهد استقراری روی پشتهی غربی محوطه است. این پشته به صورت گرده ماهی است که به شرق و غرب شیب نسبتاً زیادی دارد، و همچنین در راستای شمالی جنوبی نیز شیب نسبتاً کمی در آن مشاهد – میشود. با توجه به این شواهد این بخش از محوطه جهت کاوش گستردهی افقی انتخاب شد. این عملیات با ایجاد 12 ترانشهی25مترمربعی به ابعاد5×5 متر در دو ردیف 3 تایی از شمال به جنوب انجام پذیرفت. این ترانشهها مساحتی برابر با 411 مترمربع را روی سطح در بر میگیرند. البته جهت تسهیل در رفت و آمد و انتقال خاک حاصل از کاوش به بیرون از محدودهی کاوش بازوهایی به عرض 51 سانتیمتر بین ترانشه ایجاد شد.براساس مطالعات اولیه بر روی سفالهای این محوطه، میتوان آنها را به دورهی آهن III منتسب نمود. بسیاری از قطعات سفالی قابل مقایسه با یافتههای سفالی دینخواه IV ، گودین II ، باباجان II و حسنلوی III , IV هستند. در مجموع محوطهی جلو آسیاب را میتوان استقرار گاهی فصلی به مساحت تقریبی 1511 متر مربع از دورهی آهن III دانست، که معیشت ساکنان آن با توجه به دادههای اسستخوانی و ابزارهای سنگی بر پایهی دامداری و کشاورزی دیم استوار بوده است

بیجار ، باستان شناسی ، عصر آهن III ، استقرار گاه فصلی ، رودخانه تالوار