بررسی انطباق معماری همساز با اقلیم شهر اصفهان با شرایط زیست اقلیمی آن به روش ماهانی، اوانز

امروزه به دلیل مصرف بی رویه سوخت های فسیلی و انرژی های الکتریکی، علاوه بر هزینه های گزاف، محیط زیست نیز دچار آلودگی شده و این امر می تواند تهدیدی برای سلامتی انسان ها باشد. بنابر این استفاده از انرژی های طبیعی در ساختمان از اهمیت به سزائی برخوردار بوده و معماری همساز با اقلیم بیش از هر زمان مورد توجه جهانیان قرار گرفته است. لذا این تحقیق به بررسی و تحلیل شرایط اقلیمی شهر اصفهان در ماه های مختلف سال به روش های ماهانی و اوانز پرداخته و با تعیین ماه های راحت وناراحت به ارائه رهنمودهائی جهت ارائه معماری همساز با اقلیم پرداخته و در نهایت به تطابق آنها با معماری سنتی و حال حاضر شهر اصفهان پرداخته است. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی بوده و بیشتر بر اطلاعات میدانی و کتابخانه ای استوار است. اطلاعات فوق بر مبنای داده های اقلیمی سال های 2010-1980میلادی از ایستگاه هواشناسی سینوپتیک شهر اصفهان می باشد. تحلیل داده های موجود نشان دهنده سازگاری معماری سنتی شهر اصفهان با نتایج داده های فوق بوده و میتوان با کمی اصلاحات در معماری حال حاضر به آسایش اقلیمی در ماه های مختلف سال دست یافت.

Keywords:

اقلیم , معماری , ماهانی , اوانز , اصفهان