دستیابی به ساختار فضایی پایدار بر پایه رویکرد رشد هوشمند (نمونه موردی: زرین شهر- شهرستان لنجان- استان اصفهان)

توسعه شهری و شیوه ی حیات شهرها به عنوان عمده ترین پهنه های سکونتگاهی، از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر کیفیتزندگی شهروندان محسوب میشود، به نحوی که برخورداری شهرها از ساختار و پیکرهای منسجم و انتظام یافته، باعثحفظ مطلوبیت سکونت و فعالیت در پهنه های شهری میشود. هدف از تحقیق حاضر نیز دستیابی به راهبردهایی درراستای نیل به ساختار فضایی پایدار است تا از این طریق بتوان بستری مناسب جهت تحقق توسعه شهری پایدار را ارائهنمود. در این پژوهش و با توجه به گستردگی و پیچیدگی موضوع، از میان اشکال مختلفی که به منظور توسعه شهریپایدار ارائه شده است، رویکرد رشد هوشمند، به عنوان مناسبترین راهکار برای پایدار ساختن ساختار فضایی شهرانتخاب شده است. روش تحقیق در این پژوهش، روش قیاسی و تجربی است و به منظور جمع آوری اطلاعات نیز ازروش مطالعه کتابخانه ای- اسنادی و مطالعات میدانی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهدکه گسترش افقیزرین شهر با شتاب نسبتا زیادی در حال رشد است. و از طرفی به علت عواملی از قبیل: عدم توزیع یکنواخت خدمات درقسمت های مختلف شهر، وجود بعد خانوار با ارقام متفاوت و سکونت طبقات اجتماعی با درآمدهای متفاوت و... تراکمجمعیتی در نواحی مختلف زرین شهر به شدت در نوسان می باشد. همچنین در این پژوهش و بر مبنای مقایسه تطبیقیعناصر اصلی ساختار فضایی شهر، پارامترهایی از قبیل: 1- الگوی تردد در شبکه راه ها و تجدید نظام ارتباطی. 2- الگویرشد و توسعه پهنه های سکونتگاهی و فعالیتی. 3- الگوی فعالیت مراکز شهری و نظام استقرار آنها در ساختار فضاییشهر. 4- الگوی فعالیت در محورهای شهری، به عنوان زمینه های مورد نیاز مداخله شناسایی شدند. بطوریکه عواملی ازقبیل لزوم برقراری ارتباطی قوی میان عناصر اصلی ساختار فضایی شهر، استفاده بهینه از فرصت های درونی توسعه،ارائه ی تراکم تشویقی در قسمتهای مرکزی،بافت قدیمی و فرسوده ی شهری، اصلاح معابر و افزایش جایگاه تردد پیادهدر نظام تردد و... در دستیابی به ساختار فضایی پایدار در شهر مورد مطالعه موثر شناخته شده اند.

Keywords:

توسعه پایدار شهری , رشد هوشمند , ساختار فضایی پایدار , اصفهان , زرین شهر