بررسی و ارزیابی پتانسیل های جغرافیای انسانی در توسعه گردشگری (مطالعه موردی شهر اصفهان)

دانش توریسم یا گردشگری طبیعت به عنوان یکی از پرجاذبه ترین و در عین حال پرمنفعت ترین علوم وابسته به منابع طبیعی و محیط زیست در آغاز هزاره سوم تلقی می شود. شهرها بدلیل تمرکز جمعیت و مشکلات شهر نشینی، مبدا گردشگری و بدلیل امکانات رفاهی و اقتصادی، کانون تمرکز انواع فعالیت ها و جاذبه ها، مقصد گردشگری به شمار می روند. این تحقیق به منظور بررسی و ارزیابی پتانسیل های جغرافیای انسانی در توسعه گردشگری شهر اصفهان انجام گردید. روش این تحقیق از نوع پیمایشی مبتنی بر استفاده از پرسشنامه است و برای طراحی پرسشنامه ابتدا با مروری بر ادبیات و مبانی نظری تحقیق، شاخص ها و معیارهای مطلوب استخراج و در نهایت در قالب پرسشنامه در جامعه آماری مربوطه مورد بررسی قرار گرفت. حجم نمونه در این تحقیق شامل 30 نفر گردشگر برآورد شده است. به منظور تجزیه و تحلیل از نرم افزار SPSS و روش های آماری توصیفی (میانگین و واریانس) و روش آمار استنباطی (آزمون پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شده است. نتایج به دست آمده از این بررسی نشان می دهد که عناصر جغرافیای انسانی تأثیر معنی داری بر توسعه گردشگری شهر اصفهان دارد و رابطه معنی داری بین متغیرها و پتانسیل جغرافیایی اصفهان وجود دارد.

Keywords:

گردشگری , جغرافیای انسانی , توریست , اصفهان , نرم افزار SPSS