نقش مدیریت شهری در استفاده بهینه از پتانسیل نکا رود جهت ارتقاء رضایت شهروندان

رودخانه ها نقش بسزایی در شکل گیری و توسعه همه جانبه شهرها در گذر تاریخ داشته و عاملی برای طراحی زیرساختهای شهری و مکانیابی کاربریها و ریه تنفسی شهر بوده اند. در این مقاله با بررسی میدانی و اخذ نظر شهروندان به نقش نکارود در زیبا سازی منظر شهری می پردازیم. مدیریت شهری در نکا بعد از سیل 1378 ضمن آزادسازی حرائم رودخانه و انتقال ساکنین حاشیه رود به مکانی دیگر،یک پتانسیل بالقوه جهت برنامه ریزی و استفاده از رودخانه و فضای اطراف داشته است که با احداث پارک شهید بهشتی، پارک مادر و پارکی کوچک در جلوی بانک کشاورزی و فضایی به عنوان یادمان شهدای گمنام و مقداری درختکاری از اقدامات خوب مدیریت شهری درمسیر رودخانه بود که رضایتمندی نسبی شهروندان را سبب شد. اما عدم لایروبی رودخانه،ریختن نخاله ها،زباله ها و فاضلاب شهری در داخل و اطراف رودخانه،ایمن نبودن حاشیه رود با توجه به غرق شدن چند شهروند،خرابی بعضی وسایل ورزشی و محدود بودن امکانات از دلایل نارضایتی شهروندان است که میتوان با تکمیل و احداث سد لاستیکی ، مراقبت و افزایش درختان ، اجرای فاضلاب شهری ، استفاده از چراغهای فانتزی و نورپردازیهای خاص در تلفیق زیبایی سازه پل و آب ،اجرای آسفالت طرفین رودخانه برای پیاده روی و دوچرخه سواری شهروندان (جادهسلامت)، ایجاد مکانی بمنظور ارائه صنایع دستی و برنامه های فرهنگی بومی زمینه ساز خاطره های جمعی در فضای مطلوب شهری بود و ضمن آشتی شهر با رودخانه ، تهدیدهای آنرا به فرصتی برای لذت بردن از این موهبت الهی و ایجاد آرامش تبدیل کرد.

Keywords:

رودخانه , مدیریت شهری , شهروندان , پارک , نکارود