تبیین بازتاب های جغرافیایی حضور معاودین در دولت آباد تهران

سال 1359 خورشیدی، زمانی که صدام حسین تازه به قدرت رسیده بود، فراخوانی تحت عنوان شناسنامه دارکردن افراد معروف به تبعه -که گروه بزرگی از ایرانی الاصل های مقیم عراق را شامل می شدند- در آنکشور اجرا شد، سالها بعد، از سخنان برخی سیاستمداران عراقی مخالف صدام حسین معلوم شد که اینفراخوان در حقیقت یک دام از جانب سیاسیون حزب بعث بود تا یکایک جامعه تبعه عراق شناسایی شوندتا راه برای عملیشدن اهداف پشت پرده سیاسیون بعثی هموارتر شود. ایرانیان عراق مردمانی ایرانی بودند کهاز دیرباز به عراق مهاجرت کرده بودند. بخشی از اینان که در زمان حکومت صدام حسین به جرم ایرانیبودنشان از کشور عراق اخراج شدند به معاودین (بازگشت داده شدگان) معروف شدند. ایرانیان عراق بصورتعمده ساکن شهرهای مذهبیای چون کربلا، نجف و کاظمین بودند . تعداد ایرانیان که از عراق به ایرانبازگردانده شدند به درستی روشن نیست، اما بین 350000 الی 650000 تن برآورد می شود. یکی ازمکانهایی که معاودین عراقی برای زیست انتخاب کردند، منطقه ای در جنوب شرقی پایتخت ایران، محله ایبه اسم دولتآباد است. محلهای که از آن با عنوان عراق تهران نیز یاد می شود. در این مقاله کوشش شدهاست که تاثیراتی را که حضور معاودین عراقی بر این فضای جغرافیایی گذاشته اند تبیین و بررسی شود. لذاروش پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و ابزار گردآوری اطلاعات مطالعات میدانی و کتابخانهای بوده است.

Keywords:

مهاجرت , معاود , معاودین عراقی , دولت آباد , تهران