شهر و عدالت جنسیتی

شهر فضای پویایی است که در آن مناسبات و هویت های مختلف از جمله هویت جنسیتی نمادی عینی می یابد. در این پویایی هممی توان شاهد تولید و بازتولید نابرابری های جنسیتی بود و هم به گونه ای خاص به اصلاح نابرابری های مزبور پرداخت. این بدانجهت است که متن شهر مجموعه ای متغییر از روابط اجتماعی، اقتصادی و سیاسی است که بر پایه تعاملات فردی و گروهی شکلمی گیرد که میتواند بر ساختار جنسیتی تاثیر گذارد. از این لحاظ در شهرهای بزرگ فرصت و زمینه مناسب برای اصلاح روابطجنسیتی وجود دارد. بر این اساس در این مقاله با نگاهی تحلیلی توصیفی ضمن تحلیل فضای جنسیتی، با استناد به سه زمینهاصلی شامل، گسترش مدرنیته و فردگرایی، ارتباطات بین عرصه خصوصی و عرصه عمومی، و بازسازی ساختارهای جدید اجتماعی،فضای شهرهای بزرگ را مناسب برای گسترش مطالبات زنان و سرایت آن به دیگر نقاط دانسته است. بررسیها بیانگر این مسئلهاست که گسترش شهرهای مدرن و توسعه کالبدی آنها سه عامل کلیدی، اشتغال، تحصیل و تغییر الگوی مصرف و سبک زندگی،زمینه ورود بیشتر زنان به مکان های عمومی را فراهم ساخته؛ این امر فضای جدید را شکل داده که در آن فرصت هایی برای زنانمهیا شود تا در قالب کنش های روشنفکری فردی و جمعی به طرح مطالبات حقوق خود بپردازند. در حقیقت تغییرات در روشزندگی، حضور زنان در عرصه ها و فضاهای شهری را اجتناب ناپذیر و نحوه ساماندهی فضاهای شهری را دگرگون ساخته است.