علی اصغر قنبری - دکترای مطالعات روابط بین الملل، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران
اصلان کرامتی نوالله بیگلو - دانشجوی دکترای جغرافی ای سیاسی، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران، ایران

؛«جغرافیای سیاسی شهر»، پدیده های سیاسی- فضایی شهر را در کانون مطالعات خود قرار می دهد و نقش فزاینده تصمیم گیران اداره امور شهر در هدایت،کنترل و سازمان فضایی شهر را مورد توجه قرار میدهد؛ زیرا مناسبات قدرت و تأثیر آن در توسعه فضایی شهر، همیشه مورد توجه جغرافیدانان بوده است. هدف مقاله حاضر، ارائه مفهوم شناسی «جغرافیای سیاسی شهر» و تعیین چهارچوب مناسب برای آن در مطالعات و مباحث جغرافیایی و نقش آن در توسعه مدیریت شهری است. لذا در موضوع جغرافیای سیاسی شهر، مولفه هایی مورد مطالعه قرارگرفته است که این مولفه ها با تعریف جغرافیای سیاسی که بر مطالعه پدیده ها، روندها و تظاهرات سیاسی در محتوای فضایی آن در محیط های جغرافیایی تاکید دارد؛ همخوانی و هماهنگی دارد. روش تحقیق در این مقاله با توجه به ماهیت موضوع، توصیفی- تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانهای واستفاده از منابع فارسی و لاتین بوده است. یافته های این تحقیق نشان میدهد که از منظر جغرافیای سیاسیشهر، شهر یک اختراع اجتماعی است که اندازه، موقعیت و سازمان درونیاش، نقشآفرینی سیاسی را تداعیمیکند. به طورکلی، مطالعه و تبیین مولفه های اساسی جغرافیای سیاسی در سطوح و محیط شهری، باعثگشوده شدن افق های جدید وکارآمدتری در دانش جغرافیای سیاسی شهر، برنامه ریزی شهری و بویژهمدیریت سیاسی شهر درکلان شهرها خواهد شد.

جغرافیای سیاسی، مولفه های جغرافیای سیاسی شهر، کلان شهرها، مدیریت سیاسی شهر