احمد پیشه ور - دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران

مهاجرت و حاشیه نشینی دو پدیده به ظاهر متفاوت می باشند که برآیند یک عامل مشترک بوده و نتایج وتبعات مشابهی هم بخصوص برای شهرها بدنبال دارد. مهاجرت که خود نتیجه ی نابرابری های مکانی وبی عدالتی های منطقه ای می باشد، به دلیل ویژگی های خاص مهاجران و علل مهاجرتشان پیامدهای منفیمتعددی برای شهرها و روستاها بدنبال دارد که از جمله ی آنها ظهور و گسترش پدیده ی حاشیه نشینی درشهرهای بزرگ می باشد.حاشیه نشینان به علت فقر شدید و همه جانبه (اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و … )و اعتراض نسبت به وضع موجود و ابراز وجود در شهرها ، اقدام به فعالیت هایی می نمایند که موجب سلبآسایش شهروندان و امنیت شهرها می گردد. این موضوع در شهر مشهد از شدت بیشتری برخوردار بوده ومشکلات زیادی را هم ایجاد نموده است. سرقت های متعدد ، آدم ربایی و آدم کشی، قاچاق مواد مخدر،شرارت ، تجمعات خیابانی و … از جمله ی این معضلات هستند.آنچه مسلم است بدون توجه به عللمهاجرت روستاییان و سکنه ی شهرهای کوچک به شهر های بزرگی مانند مشهد، مبارزه با معلول و تلاشبرای ساماندهی حاشیه نشینی نتایج ملموس و چندانی نخواهد داشت.

مهاجرت، امنیت اجتماعی، حاشیه نشینی، خشونت، فرهنگ