شهرنشینی و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران در عصر جهانی شدن

محرومیت ها و مشکلات اجتماعی، نابرابری های اقتصادی، مشکلات فراروی سازمانهای شهری مهاجرتهاو… بیانگر این است که امروزه منطقه های بزرگ جهانی از سطوح نامعمول بالایی از نابرابریهایاقتصادی، اجتماعی، سیاسی و در شهرها برخوردارند که بیشتر توسط فرایند جهانی شدن به وجودآمده اند. بررسی و ارزیابی شهرنشینی و شهرسازی در ایران، بیانگر تحولات ساختاری-کارکردی بی-سابقه شهرها به لحاظ تعداد جمعیت و توسعه فضایی آنها در صد سال اخیر است. بطوری که شهرها وروند گسترش شهری به یکی از مهمترین مسایل نظام اجتماعی و اقتصادی کشور تبدیل شده است. ازسوی دیگر جستجوی امنیت از مهمترین کنشها و انگیزه های انسانی است و مهمترین نیاز هر جامعهتامین امنیت آن جامعه و افراد آن است. کشورها و مناطق مختلف جغرافیایی هر کشور با تهدیدات ومخاطراتی روبرو هستند که بسته به شدت و اندازه آنها توان چالش سازی در سطح محلی، ملی و بین-المللی را دارند. محیط های شهری به علت تجمع انبوهی از انسانها و مسائل مرتبط با آن و نیز ساختار وویژگی های طبیعی مقر و موقع آنها میتوانند امنیت ملی را متأثر سازند. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی انجام گرفته است و براساس یافته های آن از آنجا که توزیع فضاهای شهرها و کنترل شده درچهارچوب یک برنامه جامع که مبتنی بر هماهنگی های بخشی و ناحیه ای باشد صورت نگرفته است،مشکلات ناشی از رشد شتابان جمعیت شهرنشین ابعاد پیچیده ای یافته است و در نتیجه، مشکلاتینظیر گرانی مسکن، بیکاری و اسکان غیر رسمی به شدیدترین شکل ممکن در سیمای جامعه شهریکشور ظاهر شده است.بر این اساس گسترش شهرنشینی و محرومیتها و مشکلات اجتماعی واقتصادی ناشی از آن در عصر جهانی شدن میتواند بر امنیت ملی کشور تأثیر منفی بگذارد و ضریبآن را پایین بیاورد.

Keywords:

ایران , جهانی شدن , شهرنشینی , توسعه شهری , امنیت ملی