بازنگری معماری ایرانی اسلامی در ساختمان های مسکونی عصرحاضر

مطالعه درباره معماری ایران، نشان دهنده چگونگی گسترش آن در طی پانزده قرن گذشته است. مروری درخطوط اصلی معماری ایران از آغاز تاریخ مدون ما، در واقع گشاینده شاهراهی به قلب تمدن دیرینه سال این سرزمین است. اهمیت معماری ایرانی اسلامی وقتی آشکار می شود که بدانیم در ساخته های این دوره به کاربرد مادی و معنوی بناها توجه شده است. با تغییرات برق آسای دنیای جدید پس از پایان دوره قاجار و آغاز پهلوی اول روح معماری ایرانی از ساختمانها و شهرهای ما رخت بربست، از طرف دیگر تمدن غربی به واسطه غربت و ناآشنایی اش در کالبد معماری ما به درستی حلول نکرد. عدم شناخت کافی نسبت به معماری گذشته، ناتوانی در تربیت معماران سنت نگر، نبود هدف مشخص در عرصه معماری، خودباختگی و غرب زدگی، کمرنگ شدن مطالعات نظری معماری، ورود تجمل گرایی به عرصه معماری، کمرنگ شدن نقش مفاهیم در معماری و بوجود آمدن اوضاع نابسامان اجتماعی، اقتصادی و... را می توان از دلایل انحطاط معماری ایران نام برد. این مقاله در نظر دارد با مطالعه اصول و روشهای بنیادین معماری گذشته ایران و تلفیق آن با سلایق معماران و کارفرمایان عصرحاضر، به تأثیر بازآفرینی معماری ایرانی اسلامی بپردازد. در این میان ضرورت دارد دستگاه های ذیربط دستورالعملی تدوین نمایند تا بتوان معماری حاضر را از این آشفتگی خارج کرده و دوباره آثار باارزش دیگری را که با زمینه ایران اسلامی هماهنگ است، ایجاد کرد.

Keywords:

بازآفرینی , قرائت , مسکن سنتی , معماری اسلامی , معماری ایرانی