بررسی رابطه ی عرفان و معنا بر درونگرایی معماری ایرانی- اسلامی
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,045
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCIIAU01_259
تاریخ نمایه سازی: 14 مرداد 1394
Abstract:
میدانیم که مکان های به تمام معنا درون، متمرکز و محصور ساختن از ویژگی های اساسی محیط انسان ساخت است. پس با نگاهی عمیق تر به موضوع درونگرایی به عنوان یکی از شاخصه های مهم معماری ایرانی – اسلامی و جنبه های عرفانی و معنایی اسلام درمی یابیم که اصول حاکم بر هنر ایرانی – اسلامی به ویژه معماری، همان طریقت است و از آنجا که عامل اصلی در معماری بیش از هرچیز وجود معمار است و گویا معماران ایرانی این صفت را از عارفان هم میهن خویش گرفته اند و تمام تمرکزشان به درون معطوف است و توجه به درون، بیش از هرچیزی به خلوص عرفان می افزاید، به همین جهت یک معمارصوفی باید از درون یا باطن طریقت به حقیقت برسد. و این همان با جان و دل به خدا رسیدن است. پس، درنتیجه اثر معماری دارای باطنی است که آن را به حقیقت می رساند. مسئله ی اصلی این پژوهش که با نگاهی تفسیری تاریخی به مقوله ی عرفان و حقیقت یک اثر معماری عینیت یافته می پردازد این است که دیدگاههای عرفانی- معنایی درباره ی درونگرایی را بازشناخته و متذکر شویم. باشد که این دیدگاهها بتوانند در تقویت باور عمومی مردم عامه و ارزش نهادن به تفکرات زندگی شخصی و درونی مثمر ثمر باشند
Keywords:
Authors
فاطمه کاکایی
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، ایران
محمدمهدی گودرزی سروش
استادیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، همدان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :