الگوی دستیابی به توسعه پایدار شهری در شهرهای اسلامی (نمونه موردی مشهد)

امروزه مسائل و مشکلات فراوانی در رابطه با شهرها و زندگی شهری انسانها بهوجود آمده است و الگوی توسعه پایدارنیز راهحل مناسبی برای این مشکلات ارائه میدهد. شهر مشهد که یکی از شهرهای مذهبی و اسلامی کشورمان بهحساب میآید نیز با این مشکلات روبهرو است. شهر مشهد بهعنوان کلانشهری مذهبی همراه با مشکلات زیستمحیطی فراوان یا مشکلاتی اعم از حملونقل و ترافیک و مسئله آب و غیره که ساکنان این شهر را آزار میدهد و مسئولان شهری را نگران میسازد، عمیقاً نیازمند اجرای الگوی توسعه پایدار است. این شهر با اجرای یک الگوی جامع در آیندهای نه چندان دورمیتواند امیدوار باشد که روند رو به بهبودی را در پیش گرفته و آسایش زائرینی که به این شهر سفر میکنند را فراهم سازد و در عین حال زمینهساز سفرهای فزاینده زائرین از کشورهای دیگر باشد. اما با وجود تلاشهای بسیار مسئولانشهری و شهرداری در این زمینه، متأسفانه هنوز شاهد اجرای کامل این الگو در شهر مقدس مشهد نیستیم. هدف از این پژوهش ارایه راهکارهایی به منظور دستیابی به الگوی بهینه و پایدار در شهرهای مذهبی است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی، به صورت مطالعات اسنادی کتابخانهای و برداشتهای میدانی با در نظر گرفتن شاخصهای اقتصادی -اجتماعی، زیستمحیطی و بنیادی برای تحلیل سیستماتیک الگوهای توسعه پایدار شهری است. نتایج پژوهش براساس مطالعات صورت گرفته نشان میدهد که شهر مقدس مشهد با وجود تلاش مسئولین و سرمایه گذاریهای بخش خصوصی، هنوز در ارائه خدمات به زائرین و مسافرین مخصوصا در زمینه خدمات رفاهی و حمل و نقل داراری محدودیت هایی میباشد

Keywords:

توسعه پایدار , شهرهای اسلامی , شهر مقدس مشهد